Na mijn verhuizing ben ik voorlopig terughoudend met het kopen van boeken. Daarom staat 1001 Vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis nog niet in mijn oververzadigde boekenkast, maar ik heb al wel gehoord dat er in dat boek drie zusters Van de Palts opgenomen zijn: Elisabeth, Louise Hollandine en Sophie. Hun levens beschreef ik indertijd voor het Digitaal Vrouwenlexicon. Els Kloek maakte uit al die vrouwenlevens een selectie en bracht met taaie volharding de financiering van het project tot een goed einde.
Maar er is nog een vierde zus:
Henriette Maria van de Palts. Ze leefde zo kort en onopvallend dat ik er indertijd
voor het Digitaal Vrouwenlexicon te weinig over te schrijven wist. Daarom hier
toch nog even een groet aan die vriendelijke, te jong gestorven vrouw. Ze werd
geboren in juli 1627 aan de Kneuterdijk in Den Haag. Ze leefde in de schaduw
van haar eigenzinnige broers en zusters en zal ongetwijfeld hebben geprobeerd het
haar moeder, Elizabeth Stuart, zo veel mogelijk naar de zin te maken. Er werd
een huwelijkskandidaat voor haar gevonden: een graaf in Transsylvanië. Haar
oudste zus, Elisabeth, deed haar uiterste best om haar met een enigszins
presentabele uitzet oostwaarts te sturen. Toen Henriette daar arriveerde, in
Patak, was het liefde op het eerste gezicht. Hetzelfde was indertijd haar
moeder Elizabeth overkomen, toen die haar toekomstige echtgenoot Frederik van
de Palts voor het eerst ontmoette. Maar het geluk van de bescheiden Henriette mocht
niet lang duren. Ze was pas zeven maanden getrouwd toen ze stierf, in december
1651. Op dat moment was ze 25 jaar oud. Haar negenentwintigjarige echtgenoot was
diepbedroefd en stierf twee maanden later, in februari 1652. Wat een
schrijnende geschiedenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten