De moeder van Elisabeth van de Palts (1618-1680) heette Elizabeth Stuart (1596-1662). Moeder en dochter konden niet goed met elkaar overweg. De dochter had van haar grootmoeder een strikt calvinistische opvoeding gekregen, ver van haar meer mondaine moeder, en ze snakte naar de rust die het haar mogelijk zou maken om te filosoferen. De moeder wilde de macht en het aanzien terug die zij en haar man zo smadelijk waren kwijtgeraakt. Een aantal jaren woonden moeder en dochter onder één dak aan de Kneuterdijk in Den Haag, maar in 1646 werd de dochter door haar moeder min of meer verjaagd naar Brandenburg. Waarschijnlijk heeft Elisabeth haar moeder nooit meer gezien, maar daar werd in die tijd minder moeilijk over gedaan dan tegenwoordig.
Jarenlang probeerde moeder Elizabeth Stuart te bewerkstelligen dat haar oudste zoon weer over de Palts zou gaan heersen. Daartoe schreef ze vele honderden brieven naar diplomaten, bondgenoten en machthebbers. Haar correspondentie uit de periode 1632-1642 is onlangs verschenen, bezorgd door Nadine Akkerman. Het is een boek van ruim 1000 pagina’s. Wat een werk moet het zijn geweest om al die brieven op te sporen, te ontcijferen en te annoteren! Ik keek natuurlijk meteen in de index om te zien of de moeder ook over de dochter had geschreven, maar de oogst beperkte zich tot een paar zeer beknopte vermeldingen, voornamelijk naar aanleiding van pogingen om Elisabeth aan de man te brengen. Dat lukte niet, de dochter werd uiteindelijk abdis van een protestants vrouwenklooster in Herford. Haar moeder bleef nog jaren in Den Haag en keerde tegen het eind van haar leven terug naar Engeland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten