Ik blader in De opstand der Nederlanden van Friedrich Schiller. Het is vertaald door Wilfred Oranje, die op 31 juli is overleden, in een enkele maand geveld door kanker. Hij vertaalde een ontzagwekkend aantal boeken, vooral uit het Duits, vooral klassieke teksten. En bovenal het verzameld werk van Freud.
Het boek van Schiller is de enige vertaling van Wilfred Oranje die ik hier in Straelen heb kunnen vinden. De vertaler is erin te herkennen aan de gedragen stijl. Ik sla het boek open en citeer tamelijk willekeurig: `Twee zo tegengestelde karakters als Egmond en Alva konden nimmer vrienden zijn; doch een vroege naijver op het punt van krijgsroem had de hertog allang een stille vijandschap met Egmond ingeboezemd [...].’ Een persoonlijke manier van vertalen, die oudere woorden koestert en niet terugschrikt voor gecompliceerde zinsconstructies.
Met name vanwege zijn Freud-vertaling is Wilfred Oranje een aantal jaren geleden geridderd. In 2007 mocht hij bovendien de vertaalprijs van het Letterenfonds in ontvangst nemen. De jury roemde toen de vertaling van Schiller waaruit ik zojuist citeerde: `Zonder de tekst te vereenvoudigen, te moderniseren of anderszins aan te passen is hij tot een vertaling gekomen die je bijna niet weg kan leggen: prachtig Nederlands, klassiek, maar niet hinderlijk ouderwets.’
Hij werd maar 59 jaar. Wij vertalers zullen hem missen, maar dat is niets vergeleken bij de lege plek die hij in zijn familie achterlaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten