De melodie blijft me vriendelijk achtervolgen. Zojuist nog dwarrelden de klanken uit een carillon op het
marktplein hier in Straelen. Een week geleden zongen we het lied in de hal van
een appartementengebouw in Berlijn, waar
de bewoners zich hadden verzameld om met een reeks van liederen de advent
in te luiden. Toen begon de tekst met: Tochter
Zion, freue dich, jauchzet laut, Jerusalem! En twee weken geleden, in mijn
eigen Delft, herkende ik dezelfde melodie in Joshua,
een oratorium van Händel dat werd uitgevoerd in een volle Raamkerk. Te
bedenken dat ik tot dan toe alleen de versie U zij de glorie kende! Die Nederlandse vertaling van een Franse tekst van
Edmond Budry heeft me nooit kunnen bekoren: `opgestane
heer’, `’t verwonnen graf’,`blijde en welgezind’ … Het klinkt allemaal niet zo spannend. Ik krijg meteen associaties
met een log orgel dat verwoede pogingen doet het trage gezang van de gelovigen voort te
stuwen. Nee, dan liever Joshua,
het oratorium waar de melodie uit
afkomstig is. Een krijgshaftige tekst over de hoofdpersoon van het oratorium, die Jericho bedwong met trompetten: See,
the conquering hero comes. Je
moet van die oudtestamentische vechtlust houden, maar voor Händel was het in
ieder geval een gelegenheid om flink uit
te pakken: na een bijna teder, tweestemmig intro barsten zangers, strijkers en blazers los, krachtig ondersteund door de pauk. Voor mij heeft U zij de glorie de laatste weken veel meer diepte gekregen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten